Przystopowanie światła i przyśpieszony obieg informacji

Dwa lata temu zwolniliśmy je do 61 km/h, a teraz byliśmy w stanie kompletnie je zastopować po czym przywrócić mu pełną prędkość - mówi dla Harvard Gazette Lene Vestergaard Hau z Harvard University w Cambridge na temat swojego eksperymentu, przeprowadzonego na strumieniu światła laserowego. Informacja to niezwykła, szczególnie że jeszcze pięć lat temu prędkość światła, mierzona jako szybkość rozchodzenia się fali elektromagnetycznej w próżni, wynosząca 299 792 458 m/s, była uważana za tzw. stałą fizyczną!

Eksperyment zakończono sukcesem dzięki przepuszczeniu strumienia światła przez komorę próżniową, w której wirowała małą chmura gazowa, składająca się ze skrajnie zimnych atomów sodu. Chmura po naświetleniu została następnie przepompowana do drugiej komory, w której wytworzono ciśnienie, wynoszące 100 trylionów więcej niż przeciętne ciśnienia atmosferyczne ziemi. W ten sposób fotony zostały przyswojone przez zsynchronizowaną falę atomową, która stała się nośnikiem informacji i może zostać "odczytana" poprzez ponowne uruchomienie lasera. >>> [prezentacja video]

Jako, że rok 2012 zbliża się nieuchronnie, idziemy po linii zwiększającej się kompresji innowacji, która doprowadza do dynamicznej multiplikacji informacji, znajdującej się w obiegu. Eksperyment, przeprowadzony przez Lene Vestergaard Hau jest z pewnością symptomem tego dziwnego atraktora dziejów, który zmierzać może do tajemniczego Punktu Omega. Oczywiście, fakt ten aż się prosi o zastosowanie w nowych technologiach komputerowych, które mogłyby w ten sposób zostać oparte na w pełni kontrolowanym skoku kwantowym. Moc obliczeniowa takich komputerów i pojemność pamięci byłyby niewyobrażalne, co niezwykle pomogłoby rozładować aktualny "zator informacyjny". Jedyną przeszkodą jest na razie brak technologii do przechowywania w ten sposób "zamrożonego światła", ale kwestia wypuszczenia miniaturowych chipów, to przy obecnym stanie nanotechnologii góra kilka lat...

W związku z powyższym ponownie przypominamy myśl, wyrażoną kiedyś przez mistrza cyberpunku, Williama Gibsona: "Przyszłość już tu jest, tyle że jest rozprowadzana w nierównomierny sposób." Warto także zacytować neo cyberpunkowy Diamentowy Wiek Neala Stephensona: Do międzymediatronowej przestrzeni z łatwością przenikało powietrze i światło, dlatego struktury zamykano w próżniokułach - pozbawionych powietrza buckminsterfullerycznych skorupkach, wyłożonych od zewnątrz odbijającą światło warstwą aluminium, by nie implodowały en masse, gdy na kartkę padnie słoneczny promień. W buckyballowych wnętrzach próżniokuł panowały warunki zbliżone do środowiska eutektycznego. I właśnie tutaj rezydowały prętowe systemy logiczne, sprawiające że papier można było nazwać sprytnym.