Londyn pod znakiem rozstroju żołądka

Już jestem w Londynie, zalogowany na Camden, w okolicach stacji metra Euston. Podróż z 40 kg na plecach minęła mi w sumie bez większych przygód. Kolega zawiózł mnie na Rębiechowo, stamtąd dostałem się na Stansted (szybciej niż z Gdańska do Poznania :D), skąd już dowlokłem się autobusem do Południowego Londynu, by do Euston dojechać metrem.

Z zadowoleniem przywitałem multietniczny mix tuż po przejściu przez odprawę stojąc do autobusu w kolejce 10 grup etnicznych. Co prawda męska obsługa pozostawiała wiele do życzenia nie potrafiąc nawet skierować do odpowiedniego pojazdu posługując się zacinanym angielskim, ale za to z wdziękiem poprawiała sobie włosy :)

Weekend minął mi w miarę spokojnie, przeszedłem się w sobotę rano z Zambarim, u którego mieszkam, po Camden Town aplikując sobie strzał z frików, który ożywczo podziałał na moją wyobraźnię, a wieczorem wybraliśmy się na 23. urodziny jednego z jego ziomków, gdzie popijaliśmy bourbona kontemplując jego zbiory wideo, które zdążył nakręcić w Londynie.

Po weekendzie niestety dopadł mnie rozstrój żołądka, który właśnie trwa drugi dzień i który jakoś muszę szybko zaleczyć. Niektórzy nazywają to chorobą imigranta, a niektórzy wymianą flory bakteryjnej. Pomimo tego dałem radę dowlec się dzisiaj aż do Kingston Upon Thames (w 6. strefie), gdzie przeprowadzono ze mną rozmowę kwalifikacyjną w agencji Harris Hill. Wszystko było ok, tyle że nie przyniosłem paszportu, który będę musiał dostarczyć jak najszybciej. Tajemnicze głosy z różnych agencji mówią, że moje CV jest "very relevant", a I-Ching wróży szybką poprawę... korzystając z chwili wytchnienia postaram się jutro napisać planowany esej o magii i nowych mediach.